Son Randevu -1
Uzun zamandır
ölmek istiyorum. Bunu açıkça söylememin sebebi bana acımanız değil. Salt gerçekliği
ortaya koyma hissiyatı sadece. Zaten çevremde kalan az sayıda arkadaşımla
sohbetimiz sırasında araya sıkıştırdığım nihai isteğime dair birkaç kelimenin
onlar üzerinde herhangi bir tesirini de görmedim. Bu da beni kutsal bir mucizeyi
beklerken çevresindeki minik işaretlere sevinen bir naif kadar mutlu etti.
Sonuç her
ne kadar belirgin olsa da, kafamda o noktaya nasıl varacağıma dair tam bir
fikrim yoktu. Boğulmak, yüksek bir binanın tepesinden atlamak, kendimi
zehirlemek gibi yöntemler sadece insanların gazetelerin ikinci sayfalarında
haberimi okuyup başlarını ve düşüncelerini başka yere çekmelerine yetecek. Hayır
dostum! Benim gibi hayatının büyük bir çoğunluğunu kendini sanata ve yaratım sürecine
adamış biri için çok yalın ve klişe. Ölümüm, dram içermeli ve merak uyandırmalı.
Hatta herkesin kendine göre bir hikaye yazmasını bile isteyecek kadar bencilim
bu konuda. Bu, çeşitli teknolojilerin pençesine bir keş gibi düşmüş, kalplerini
ve ruhlarını da bırakın sanattan, yorumlamaktan bile anlamayan insan yığınlarının
beğenisine sunmuş öğrencilerime de son dersim olacak.
Üzerinde çok
düşündüm. İçime sinen tek yöntem bir kiralık katil tutmak oldu. Nerede, nasıl
ve ne zaman olacağını bilmediğim bir randevu olmalıydı. Ben yine saçlarımı kabartıp,
kırmızı rujumu sürüp, boynuma genç bir kızken Paris`ten aldığım fularımı dolayıp,
şişenin dibinde az kalan parfümümü sıkıp, en sevdiğim çantamı koluma takıp çıkacağım
evden. Hayatımın en özel randevusuna gidiyor olmak bu derece titiz bir hazırlık
gerektirir. Sokak ortasında öldürülen bir kadın hikayesi nasıl aylarca akılları
meşgul eder diyebilirsiniz. Çantamda birbiriyle alakası yokmuş gibi duran nesneler,
dedikodu tutkunlarını kişisel tarihimin tozlu sayfalarına cezbedici bir yolculuğa
çıkartacak. Kimlik kartım, kendimle ilgili gazetelerden yıllar önce kestiğim
birkaç yazı, ismime imzalanan siyah beyaz fotoğraflar ve yıllardır bazı ilginç detayları
not aldığım not defterim. O defter ki ihtiva ettiği isimler ve bilgiler ardımdan
yazılacak hikayeleri tutuşturmaya yetecek tek nesne.
devam edecek...
Yorumlar
Yorum Gönder