Yorgan İğnesi -3

-


Gelinim ile ilişkimiz başlarda çok iyiydi. Zamanla birbirlerinden koptukça benden de uzaklaştılar. Bunun bir süreç olduğunu düşündüğüm için olayları akışına bıraktım. Neticede beş sene süren çocuk yapma takıntıları, tüp bebek denemeleri ile epeyce hırpalanmışlardı. Hayatı nasılda parmağımıza takıp oynatmaya çalışıyoruz. “İyi ama senin yaptığın çok mu farklı?” diyeceksiniz. Ben sadece kaderin çizdiği yolda ilerlemesi için kullandığı bir piyonum. Hepsi bu.

Oya’nın hamile olduğunu, ağlayarak itiraf etmesinden birkaç hafta önce tesadüfen öğrendim. Manhattan’da açılacak yeni ofislerinin partisi için beni de davet etmişti. Beni evimden almasını beklerken, kendisini iyi hissetmediğini söyleyerek akşamı iptal etti. Kızcağızın annesi hayatta olmadığı için ona kol kanat germek bana düşerdi. Yardımcı olma maksadıyla evlerine gittim. Sırtı kanapeye dayalı, bacaklarını karnına toplamış, bakışları tek bir noktaya sabitli ileri geri sallanıp duruyordu. Ağlamaktan gözleri kan çanağına dönmüş, burnu silinmekten kızarmıştı. Yere atılan kağıt mendillerden gölet oluşmuştu. Aklıma ilk gelen oglumla kavga ettiği oldu ya da işten atıldığı filan. Elimden geldiğince olumlu telkinler ile sakinleştirmeye çalıştım ve yatağına yatırdım. Uyanmasını beklerken ortalığı toplamaya giriştim. Kazara, banyoda klozetin arkasında hamilelik testini buldum. Tanrı işini şansa bırakmaz. Belli ki benim o testi görmem gerekiyordu. Kıpkırmızı iki çizgi beni kendime getirdi. Hatırlıyorum da, sevinçten çığlık atmamak için elimi ısırmıştım. Testi bulduğum yere geri koydum. Oya uyanınca nasılsa benimle paylaşırdı. Ama o sanki hiç birşey yokmuş gibi davranınca ben de ağzımı açamadım. Beklemeye karar verdim. Belki önce kocası ile paylaşmak istemişti.

Kendimi daha fazla tutamayacaktım. Sadece oğlum, gelinim ve benim olacağımız bir akşam yemeği ayarladım. Bırakın bana müjdeyi vermek, ikisinin de suratı o kadar asıktı ki yolunda gitmeyen bir şeyler olduğunu anladım. Acaba aldırmışlar mıydı o masum bebeği? Hani benim uğruna hasta numarası yapıp evlerinde kaldığım ve çekmecelerinde bulduğum tüm o prezervatifleri yorgan iğnemle delik deşik ettiğim o bebek. Düşüncesi bile tüylerimi diken diken etmişti.     

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Siktir Git!

-
Resim
  “Ya bi siktirip gider misin lütfen ya!” diye bağırdı Esra. Sigara molası için asma katın dışarı açılan bölmesine biriken herkes dönüp baktı, ne oluyor diye. Şebnem elinde ince sigarası dona kalmıştı. Tam ağzını açacak gibi oldu, geçen hafta sonu katıldığı özgüven kursunun hocasının söyledikleri geldi aklına. O sırada Emre müdahale etti Esra`ya. “Sakin ol be güzelim. Bu kadar celallenmenin âlemi yok,” dedi yumuşak bir ses tonuyla ve bir taraftan da Şebnem'e aldırma sen ona dercesine gözlerini kırptı. Esra hala Müdürünün biraz önce yaptığı haksızlığın o kavurucu öfkesiyle kaynıyorken hiç de saçma sapan spirituellik alıntıları dinleyemeyecekti. Ego`nu öldürmelisin, duygularını fark et ve serbest bırak gibi safsatalar, senin ağzına sıçmak isteyenlerin eline koz vermekten başka bir işe yaramıyordu. Bu mızmız, çıtı pıtı hatun onun kübiğinde tam karşısında oturduğundan sürekli göz göze de geliyorlardı. Yani hiç istemese de özür dilemek zorunda kalacaktı. “Kusuruma bakma lütfen. Çok sini...
Devami...

Yağmurlu Bir Gün

-
Resim
Yağmurun inceden sesi geliyor kulağıma. Nemli toprak havasını odaya doldurmak için camı açıyorum. Usulca açılan şemsiyeleri, yağmurdan kaçışan ve otobüs duraklarında kümeleşen insanları izliyorum. Bir de aldırmayanlar var. Onlar bozuntuya vermeden yürüyorlar. Zaten yaz yağmuru denilen şey de iki dakika sonra duruyor. Şöyle bir okşayıp geçmiş olmak için gelmiş. Yüzlerde huzur var. Dinginlik. Yağmur tüm olumsuz düşünceleri yıkamış gibi.
Devami...

Yorgan İğnesi -1

-
Resim
İçimden bir ses a rtık zamanı nın geldiğini söylüyor ve ben iç sesimi dinlemenin önemini kavrayacak kadar çok yaşadım bu dünyada . Yapmam gereken, son cesaret kırıntılarımı toplayarak, yıllardır özenle sakladığım o zehirli apseyi patlatıp doğruyu ifşa etmek. Biliyorum, ne zamanın bu geri dönülmez noktasında yüzleşmenin bir anlamı var ne de burnumu sokarak hayatlarını değiştirdiğim tüm o insanlardan özür dilemenin. Yaptığım sadece gözlerimi ebediyete yummadan önce vicdanımı bir nebze olsun rahatlatmak. Oğlum, gelinim, torunum ve benim varlıklarından sonradan haberdar olduğum diğer gölge kişiler. Hepimiz kirliyiz. Kabul etmeliyiz. Burada masum olan tek kişi torunum. Tanrı, bir yorgan iğnesi ile başlayan yaşamını uzun kılsın. Herşey oğlumun reklam ajansının müşterisi olan firmanın verdiği seminerlerden birine katıldığımda başladı. Hani şu kişisel gelişim denilen ve hayatta istediğinizi elde etmek için neler yapmanız gerektiğini anlatan eğitimler. Kendine hedef koymanın öneminden bahse...
Devami...