Yandım Selim ve Bıçkın Osman -4

-
Afet Fatma  cumbalı hole açılan odalardan ikisinin kapısını tıklattı ve Osman’ın karşısındaki divanın üzerine kuruldu. Birkaç dakika sonra ellerinde çalgılarıyla dört kız çıktı odadan. Konuklarını başları ile selamlayıp yerlerine oturdular. ‘Zannetme ki terk eyledi bu gönül seni’ isimli şarkıya başladılar hep bir ağızdan.

Selim’in en sevdiği makamlardan biriydi bu. Acıyla kıvranan gönlün kendini ifşa etme çabaları tıpkı kendinin düştüğü durumu anlatıyordu. Lağuta, sinekeman, çifte nakkare, bir kemençe, bir de deften mürekkep gruptan dökülen nameler kalbindeki aşk yarasına merhem olmuşa benziyordu ki yüzüne sükunet yayılıverdi. Afet Fatma, Osman’ın yanında ilk kez gördüğü ve onun kabadayılarından olmadığı her halinden belli olan bu delikanlıyı izliyordu. Acep ne işi vardı Osman’ın onunla? Geldiğinden beri başını önüne eğmiş bir kez olsun bile kaldırmamış olan bu gence karşı içinde büyüyen merak duygusunu bastırdı. Meşkhaneye ilk kez gelenlerde o utangaçlık hali hep olurdu. Ancak ilerleyen saatlerde açılırlar sonra da daimi müşteri olurlardı. “Seni de görürüz nasılsa birkaç saate kadar,” dedi içinden. “Nasıl ki goncalar açar güneşle, sen de açacaksın aşkla ve meşkle!”  


Ardı ardına şarkılar söyleniyor, bardaklar boşalıyor doluyor, nargileler tüttürülüyordu. Biraz sonra ilk raksı yapmak üzere on beş yaşlarında bir kız çıkageldi. Erkek gibi pantolon, gömlek ve yelek giymiş, başına fes geçirmiş ve ceketini omzunda sallandırmıştı. Aşka düşmüş bir külhanbeyini canlandırmaya başladı. Hareketleri erkeksi ama kırılgan, bakışları dalgın ama delici, acısı yavaş ama keskindi. Selim kendini anlatan bu oyunu izledi göz ucuyla. Osman, Selim’in haline kıs kıs gülüyor, “Bak, bak ne hallerde dolanıyorsun ortada. Tıpkı kuyruğu kıstırıldığı için acı çeken bir kedi eniği gibi  görüyorlar seni. Bir delikanlıya yakışır mı, ha?” Selim ne hiddetleniyordu ne de kendini yerin dibine girmiş gibi hissediyordu. Biliyordu ki onun da aşka düşeceği zaman gelecek, onu da saracak o kor alevler. Ama o yiğitliğin namına leke sürmemek adına gizleyecekti benliğini kemiren duyguları ve mum gibi yavaş yavaş eriyecekti. O zamanlar yanında olmamayı istedi sadece.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Siktir Git!

-
Resim
  “Ya bi siktirip gider misin lütfen ya!” diye bağırdı Esra. Sigara molası için asma katın dışarı açılan bölmesine biriken herkes dönüp baktı, ne oluyor diye. Şebnem elinde ince sigarası dona kalmıştı. Tam ağzını açacak gibi oldu, geçen hafta sonu katıldığı özgüven kursunun hocasının söyledikleri geldi aklına. O sırada Emre müdahale etti Esra`ya. “Sakin ol be güzelim. Bu kadar celallenmenin âlemi yok,” dedi yumuşak bir ses tonuyla ve bir taraftan da Şebnem'e aldırma sen ona dercesine gözlerini kırptı. Esra hala Müdürünün biraz önce yaptığı haksızlığın o kavurucu öfkesiyle kaynıyorken hiç de saçma sapan spirituellik alıntıları dinleyemeyecekti. Ego`nu öldürmelisin, duygularını fark et ve serbest bırak gibi safsatalar, senin ağzına sıçmak isteyenlerin eline koz vermekten başka bir işe yaramıyordu. Bu mızmız, çıtı pıtı hatun onun kübiğinde tam karşısında oturduğundan sürekli göz göze de geliyorlardı. Yani hiç istemese de özür dilemek zorunda kalacaktı. “Kusuruma bakma lütfen. Çok sini...
Devami...

Yağmurlu Bir Gün

-
Resim
Yağmurun inceden sesi geliyor kulağıma. Nemli toprak havasını odaya doldurmak için camı açıyorum. Usulca açılan şemsiyeleri, yağmurdan kaçışan ve otobüs duraklarında kümeleşen insanları izliyorum. Bir de aldırmayanlar var. Onlar bozuntuya vermeden yürüyorlar. Zaten yaz yağmuru denilen şey de iki dakika sonra duruyor. Şöyle bir okşayıp geçmiş olmak için gelmiş. Yüzlerde huzur var. Dinginlik. Yağmur tüm olumsuz düşünceleri yıkamış gibi.
Devami...

Yorgan İğnesi -1

-
Resim
İçimden bir ses a rtık zamanı nın geldiğini söylüyor ve ben iç sesimi dinlemenin önemini kavrayacak kadar çok yaşadım bu dünyada . Yapmam gereken, son cesaret kırıntılarımı toplayarak, yıllardır özenle sakladığım o zehirli apseyi patlatıp doğruyu ifşa etmek. Biliyorum, ne zamanın bu geri dönülmez noktasında yüzleşmenin bir anlamı var ne de burnumu sokarak hayatlarını değiştirdiğim tüm o insanlardan özür dilemenin. Yaptığım sadece gözlerimi ebediyete yummadan önce vicdanımı bir nebze olsun rahatlatmak. Oğlum, gelinim, torunum ve benim varlıklarından sonradan haberdar olduğum diğer gölge kişiler. Hepimiz kirliyiz. Kabul etmeliyiz. Burada masum olan tek kişi torunum. Tanrı, bir yorgan iğnesi ile başlayan yaşamını uzun kılsın. Herşey oğlumun reklam ajansının müşterisi olan firmanın verdiği seminerlerden birine katıldığımda başladı. Hani şu kişisel gelişim denilen ve hayatta istediğinizi elde etmek için neler yapmanız gerektiğini anlatan eğitimler. Kendine hedef koymanın öneminden bahse...
Devami...