Labirenttekiler
Photo by Dan Asaki on Unsplash “Sayın yolcularımız, iniş için alçalmaya başlıyoruz. Lütfen yerlerinize geçiniz, koltuğunuzun dik ve emniyet kemerlerinizin bağlı olduğundan emin olunuz.” Başını, yarıladığı kitaptan kaldırıp anonsa dikkat kesildi. Sonunda geldik. Bu sekiz saatin hiç bitmeyeceğini sanmıştım , diye geçirdi içinden. Türbülansa girip de tepelerindeki kemer takma ışıkları yanınca kitabını kapatıp önündeki koltuğun arkasındaki sehpayı tırnaklarını geçirircesine kavradı. Uçağın inerken ki ani salınımlarında yüksekten düşermişçesine içi bulanır, karnındaki kelebekler havalanırdı. “Az kaldı, yarım saate yerdeyiz. Valizi aldığım gibi dışarı çıkmak ve bir sigara içmek istiyorum,” dedi, sanki yanında uyuklayan adamla konuşuyordu. Bazılarının bu kadar vurdumduymaz olmalarına hayranlık duyardı. “Bayanl a r, baylar ve sevgili çocuklar. Ben kaptanınız Murat Çınar. İst